W ostatnim czasie Fundacja „Mleko dla Szkół. Mleko dla Zdrowia” poniosła niepowetowana stratę:
W dniu 27.11.2024 zmarł w wieku 101 lat nasz Honorowy Przewodniczący Prof. dr hab. Stanisław Berger.
Pan Profesor był głównym założycielem Fundacji w 2000 roku. Od tego czasu – nieprzerwanie przez 24 lata – mając głęboką i długofalową wizję celów i zadań Fundacji – kreował i realizował przede wszystkim jej działalność edukacyjną, w tym m.in. w zakresie spożywania świeżego, pasteryzowanego mleka i przetworów mlecznych przez dzieci i młodzież szkolną. Był w tym doskonałym, encyklopedycznie mądrym i życzliwym, spełnionym Nauczycielem. Cechowała go postawa szlachetnej zgodności słów i czynów w zakresie każdej z zasad i wartości etyczno-moralnych przypisanych uniwersyteckiej korporacji naukowej.
Te wartości – prawdziwa wiedza i niewzruszona trwałość zasad– zagwarantowały Jemu światowy autorytet w dziedzinie dietetyki, czego praktycznym przykładem dla nas – w Fundacji – było stosowanie opracowanych przez Pana Profesora Zasad Żywieniowych tzw. „6U+1 wg. S. Bergera”.
Wiedzę i wzór zasad życiowych przekazane nam zachowamy na zawsze -wraz z głęboką wdzięcznością i pamięcią o panu Profesorze
Rodzinie Pana Profesora składamy serdeczne wyrazy współczucia.
W Imieniu Fundacji:
prof. Andrzej Lenart,
prof. Wojciech Cichy,
Piotr Leowski.
ŻYCIORYS:
Profesor Berger był postacią wyjątkową – jego ogromna wiedza, pasja i oddanie nauce inspirowały całe pokolenia studentów i badaczy. Twórca polskiej szkoły akademickiej w zakresie nauki o żywieniu człowieka. Przez lata swojej pracy wniósł nieoceniony wkład w rozwój nauk rolniczych, a jego publikacje i osiągnięcia stały się fundamentem dla wielu kolejnych badań. Był również człowiekiem wielkiego serca – zawsze gotowym do dzielenia się swoim doświadczeniem i wsparciem.
Odszedł od nas człowiek, którego zaangażowanie i życzliwość pozostaną na zawsze w pamięci społeczności akademickiej.
Profesor dr hab. Stanisław Berger absolwent UMCS w Lublinie, karierę naukową rozpoczął w tejże uczelni będąc studentem zatrudnionym na etacie młodszego asystenta, a po ukończeniu studiów – asystenta.
W 1950 roku przeniósł się do PZH w Warszawie na stanowisko asystenta i jednocześnie starszego asystenta Politechniki Warszawskiej na Wydziale Chemii. Stopień doktora nauk rolniczych uzyskał dwa lata po studiach i w 1953 roku otrzymał stanowisko zastępcy profesora w Katedrze Żywienia Zwierząt Wydziału Zootechnicznego SGGW. Od tego czasu Jego kariera zawodowa jest nieprzerwanie związana z tą uczelnią. Tutaj się habilitował w 1961 roku, otrzymując stanowisko docenta. W międzyczasie (w 1957 roku) uzyskał roczne stypendium Fundacji Rockefellera w Cornell University w Stanach Zjednoczonych.
Mając 43 lata został profesorem nadzwyczajnym, a dziesięć lat później – zwyczajnym. Zdobyta przez Niego wiedza i doświadczenie skutkowały utworzeniem w 1958 roku z Jego inicjatywy Katedry Technologii i Higieny Żywienia Człowieka w SGGW, której został kierownikiem. W latach 1967–1971 podjął pracę w FAO w Rzymie jako ekspert ds. żywienia i kształcenia żywieniowców. Po powrocie i przekształceniu w 1974 roku Katedry w Instytut Żywienia Człowieka został jego dyrektorem, tworząc w 1977 roku na bazie tej placówki jedyny, unikalny w skali krajowej i europejskiej Wydział Żywienia Człowieka i Wiejskiego Gospodarstwa Domowego, będąc jego pierwszym dziekanem przez 7 lat. Krótko po tym utworzył od podstaw Zakład Organizacji i Polityki Wyżywienia Ludności, pełniąc funkcję jego kierownika, aż do czasu przejścia na emeryturę w 1993 roku.
Od początku działalności zawodowej zainteresowania naukowe Profesora Stanisława Bergera koncentrowały się wokół zagadnień fizjologii i biochemii żywienia, zwłaszcza w zakresie witaminy A i białka, a także szeroko rozumianej nauki o żywieniu człowieka, w tym polityki wyżywienia. Dzięki Jego bezpośrednim kontaktom z wiodącymi placówkami zagranicznymi wielu młodych pracowników korzystało ze staży i stypendiów naukowych, co znacząco wpłynęło na poziom nauczania na Wydziale.
Działalność naukową Profesora wieńczy imponujący dorobek, obejmujący ponad 400 prac naukowych i artykułów opublikowanych zarówno w kraju, jak i za granicą.
Jest też współautorem kilku podręczników oraz autorem oryginalnych opracowań dla różnych organizacji i instytucji nie tylko krajowych, ale też międzynarodowych (WHO, UNICEF, rząd Indii).
Tym samym wkład Profesora w rozwój nauki o żywności i żywieniu człowieka zapewnił Mu czołową i niepodważalną pozycję w skali światowej, przyczyniając się do rozsławienia imienia Wydział Żywienia Człowieka SGGW w Warszawie.
Efektem przebogatej działalności Profesora jest wypromowanie ponad 270 magistrów i inżynierów, 19 doktorów, merytoryczna opieka nad 5 habilitantami, spośród których 4 osoby zostały profesorami w SGGW.
Za swój wkład w rozwój dydaktyki i nauki został uhonorowany Złotą Odznaką Honorową „Za Zasługi dla SGGW”, wieloma nagrodami JM Rektora SGGW oraz Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego. Był ponadto członkiem Komitetu Honorowego Rozbudowy Obiektów Naukowo-Dydaktycznych SGGW w Ursynowie.
Ogromna wiedza Profesora i Jego nietuzinkowa, charyzmatyczna osobowość przyczyniły się nie tylko do rozwoju i wysokiej pozycji Wydziału w Polsce oraz Europie, ale również do niepodważalnego uznania Jego autorytetu w nauce o żywieniu człowieka w skali międzynarodowej. Świadectwem tego jest wielokrotne zapraszanie Go jako profesora wizytującego do krajów europejskich, pozaeuropejskich (USA, Kanada, Japonia) i rozwijających się (Kuba, Meksyk, Gwatemala, Chiny, Malezja, Korea Południowa, Egipt). Dzięki Jego doświadczeniu i bezpośredniemu zaangażowaniu powstały szkoły kształcące żywieniowców nie tylko w kraju, ale też w różnych rejonach świata (Indie, Nigeria, Ghana, Pakistan, Wybrzeże Kości Słoniowej). Był także współzałożycielem Uniwersytetu Narodów Zjednoczonych, wiceprezydentem Międzynarodowej Unii Nauk Żywieniowych, przewodniczącym Federacji Europejskich Towarzystw Żywieniowych oraz współorganizatorem i spikerem wielu międzynarodowych i krajowych kongresów, konferencji i sympozjów.
Za swoje wielkie zasługi w rozwoju nauki o żywieniu człowieka w kraju i na świecie Profesor Stanisław Berger został uhonorowany tytułem doktora honoris causa SGGW, Fellow of IUNS, Fellow of Royal Society of Medicine (UK), Living Legend Award IUNS, a Zespół Szkół Gastronomiczno-Hotelarskich w Warszawie przy ul. Majdańskiej 30/36 nosi Jego imię.
Profesor był i jest członkiem licznych organizacji, stowarzyszeń, komitetów, rad nie tylko krajowych, ale i międzynarodowych (m.in. IUNS, FENS, EANS, ILSI, ICSU, INAC). Nie sposób wymienić wszystkie funkcje, jakie pełnił, ale wspomnieć należy fakt bycia przewodniczącym Komitetu Żywienia Człowieka PAN oraz Polskiego Towarzystwa Nauk Żywieniowych, którego był jednocześnie jednym z członków założycieli. ma też fascynujące osiągnięcia popularyzatorskie, m.in. jako inspirator i redaktor wydawanego przez studentów pisma „Żywność, Żywienie, Zdrowie”, współinicjator akcji „Mleko dla zdrowia” i „Mleko w szkole”.
Profesor Stanisław Berger był niepodważalnym autorytetem nie tylko dla pracowników, ale przede wszystkim dla studentów, których zawsze traktował podmiotowo i „po ojcowsku”. Mimo przejścia na emeryturę, aktywnie uczestniczył w życiu Wydziału, przyczyniając się do dalszego umacniania jego pozycji i znaczenia dla rozwoju nauk żywieniowych w naszym kraju.
Fundacja dziękuje Pani Prof. A. Gronowskiej-Senger za zgodę na opublikowanie opracowanego przez Nią życiorysu Pana Prof. S. Bergera, zamieszczonego pod linkiem: https://www.sggw.edu.pl/z-glebokim-zalem-zawiadamiamy-o-smierci-prof-dr-hab-stanislawa-bergera-wybitnego-naukowca-i-cenionego-pedagoga w 2024 r. w materiałach SGGW .